" I believe the real dominance is not to exploit and abuse the weaknesses of others, but to strengthen them."
Arleon
Bu kadar mutlu olabileceğimi hayal etmekte zorlanırdım. Yemek yediğim pastane/kafede kasaya giderken, bana çocukluğumun mutlu yıllarını hatırlatacak şemşiye çikolataları görmem (ki bunları Erzurum'dan beri görmemiştim), evimin bahçesine bir kedi ailesinin yerleşmesi, bugün gördüğüm Today I die adlı oyun çok ufak (ve belki dandik) işaretler gibi görünse de sanki bu yaşadığım mutlu döneme Tanrı'nın birer göndermesi gibi. Tuhaf.
Ve bugün tanıtmak istediğim oyun, daha önceden de burada bahsettiğim Ludomancy oyunlarının yenisi: Today I Die
"Sadelik, mükemmelliktir" tezini destekleyen bu oyunun oynanışı, önceki Daniel Benmergui oyunlarını oynayanlara yabancı gelmeyecek: Oyun alanındaki nesnelerle etkileşim kurarak (onları belli yere taşımak, yerleştirmek, bir şeylerden kaçırmak gibi) ilerlemeye çalışıyorsunuz. Örneğin başlangıçtaki dead'i painful ile değiştirmek ortamı iyice korkunç bir hale getiriyor.
Ve biliyorum, bu çok büyük bir spoiler olacak, ama Today I Die kesinlikle "Ühühü, dünya ne kadar acımasız" temalı emo bir oyun değil, hatta tam tersine iyimserliğin yüceltildiği bir hedefe sahip.
Sonuna kadar oynanması gereken oyunlardan.
No comments:
Post a Comment